Rodzaje zakrzepicy żylnej

W zależności od rozległości zakrzepicy, umiejscowienia skrzeplin oraz czynników ryzyka stosuje się różne schematy leczenia.

Obejmuje ona jednak zazwyczaj 4 podstawowe elementy:

• Leki przeciwkrzepliwe – dobór odpowiedniego preparatu, dawki oraz czasu leczenia zależy od wielu czynników i jest ustalany indywidualnie w oparciu o wynik badania USG Doppler, dokładny wywiad uwzględniający wszystkie schorzenia i badanie fizykalne pacjenta w trakcie stacjonarnej wizyty lekarskiej. Leki przeciwkrzepliwe mają za zadanie ograniczyć ryzyko dalszego rozwoju zakrzepicy, zatoru płucnego  i powikłań pozakrzepowych. 
• Kompresjoterapia – ma na celu ograniczenie zalegania krwi żylnej w kończynie, a przez to powstawanie nowych skrzeplin wraz z ryzykiem ich urwania się i spowodowania zatoru płucnego. Ponad to przyspiesza proces rekanalizacji czyli udrażniania się żył wypełnionych skrzeplinami. W zależności od stanu pacjenta możemy stosować kompresjoterapię w postaci bandaży uciskowych, podkolanówek, pończoch czy też rajstop o 4 klasach ucisku. Istnieje także możliwość stosowania złożonych produktów kompresyjnych lub aktywnej kompresjoterapii w postaci rękawów pneumatycznych. Długość terapii jak i jej natężenie i forma ustalane są indywidualnie w oparciu o stan zdrowia pacjenta. 
• Aktywność fizyczna – opiera się głównie o ćwiczenia aktywizujące mięśnie łydki (długie spacery, jazda na rowerze stacjonarnym itp.) z wyłączeniem ćwiczeń wysokooporowych. Praca mięśni łydek wymusza przepływ w naczyniach żylnych, przez co zmniejsza obrzęk, zwiększa wydzielanie substancji rozpuszczających skrzepliny a zarazem przyśpiesza rekanalizację żył. Ponadto stymuluje proces tworzenie nowych naczyń krwionośnych, które stanowią krążenie oboczne dla niedrożnych żył. 
• Elewacja kończyn – unikanie przebywania w pozycji stojącej lub siedzącej z opuszczonymi nogami oraz uniesienie nóg w czasie spoczynku lub snu ( ok. 10cm) ułatwia odpływ i ogranicza zaleganie krwi żylnej w kończynach dolnych. Ma to na celu ograniczenie obrzęku, bólu i rozpierania, a w dalszej perspektywie uniknięcie zespołu pozakrzepowego.. 

W wybranych przypadkach, o ciężkim przebiegu klinicznym stosuje się także (w wyspecjalizowanych szpitalach) leczenie zabiegowe, jak fibrynoliza (podawanie substancji lekowych rozpuszczających skrzepliny bezpośrednio do zajętych zakrzepicą żył), mechaniczne udrażnianie, odsysanie a w razie niezbędnej konieczności wewnątrznaczyniową angioplastykę balonową z wszczepieniem stentów do żył objętych zakrzepicą. Angioplastykę stosuje się także w przypadku zakrzepicy żył przetok dializacyjnych.