leczenie-ran-krakow-ultramed

Centrum medyczne Ultramed

Leczenie owrzodzeń żylnych

Leczenie owrzodzeń żylnych

Przyczyną powstawania owrzodzeń żylnych jest niewydolność żylna. W kończynach dolnych występuje układ żył głębokich i powierzchownych (często widocznych pod skórą), którymi odpływa krew odtlenowana (zużyta) do serca i dalej do naczyń płucnych. W przypadku występowania żylaków (nadmiernie poszerzonych i zniekształconych żył), obecności skrzeplin w żyłach lub rzadziej występujących anomalii naczyniowych  dochodzi do utrudnionego odpływu krwi żylnej i jej zalegania. W pozycji stojącej lub siedzącej ze spuszczonymi nogami, zalegająca a wręcz cofająca się krew w wyniku uszkodzonych zastawek żylnych powoduje wzrost ciśnienia w żyłach podudzi. W konsekwencji tego, nadmiar wody (osocza) przesącza się poza żyły i naczynia chłonne (limfa) powodując obrzęk tkanki podskórnej. W wyniku zalegania nadmiaru krwi żylnej utrudnione jest także dostarczenie do skóry krwi tętniczej (tzw świeżej, bogatej w tlen i substancje odżywcze), co prowadzi do uszkodzenia skóry, jej podatności na pękanie a nawet samoczynne obumieranie. To sprzyja powstawaniu ran i owrzodzeń oraz uniemożliwia ich gojenie. Zatem warunkiem wygojenia ran o podłożu żylnym oraz przeciwdziałania ich powstawania (również wtórnego, nawrotowego) jest wyeliminowanie wyżej opisanego obrzęku i przeciwdziałanie jego powstawaniu.

W związku z tym konieczne jest zarówno leczenie miejscowe jak i leczenie przyczynowe.

Leczenie niewydolności żylnej kończyn dolnych

Aby móc skutecznie leczyć niewydolność żylną jest w pierwszej kolejności prawidłowo postawiona diagnoza. Diagnostyka układu żylnego kończyn dolnych oparta jest w głównej mierze na badaniu USG z kolorowym Dopplerem i wybranych przypadkach uzupełniona badaniem angiotomograficznym lub badaniem rezonansu magnetycznego. Celem tych badań jest wykluczenie lub stwierdzenie obecności skrzeplin i uszkodzenia zastawek w żyłach oraz ocena stopnia niewydolności żylnej będącej przyczyną zmian na skórze podudzi i stóp. W pierwszej kolejności jest zatem niezbędna wizyta u lekarza flebologa lub angiologa

W układzie żylnym kończyn dolnych krew jest transportowana, przepompowywana dzięki pracy mięśni łydek (pompa mięśniowa) podczas chodzenia, biegania, jazdy na rowerze, pływania. Odpływ krwi żylnej zwiększa się również w pozycji siedzącej lub leżącej z uniesionymi kończynami (minimum 10 cm powyżej pośladków).

Postępowanie zachowawcze:

  1. Codzienne długie spacery, jazda na rowerze stacjonarnym, pływanie (30-45 minut). Przeciwskazaniem do tego zalecenia jest obecność ran na stopie – konieczna konsultacja lekarza specjalisty (chirurga, angiologa, chirurga naczyniowego)
  2. Kompresjoterapia (bezwzględnie konieczna) – do czasu wygojenia ran ciasne bandażowanie stóp i podudzi (w wybranych przepadkach również ud), a następnie stosowanie wyrobów uciskowych (w zależności od wskazań – podkolanówek lub pończoch uciskowych).

Bardzo często wygojenie owrzodzeń żylnych nie jest możliwe bez interwencji zabiegowych, pomimo prawidłowo prowadzonego leczenia zachowawczego. Aby przyspieszyć proces gojenia należy rozważyć usunięcie niewydolności żylnej poprzez wyeliminowanie uszkodzonych żył. Rekomendowane są wówczas metody małoinwazyjne, szczególnie metody mechaniczno-chemiczne lub zabiegi termiczne takie jak laseroterapia lub zabieg z wykorzystaniem fal radiowych. W naszym ośrodku terapia miejscowa jest nierozerwalnie połączona z leczeniem flebologicznym, a szczególnie dobre efekty obserwujemy przy zastosowaniu metody Flebogrif połączonej ze skleroterapią uzupełniającą. Dobór optymalnego zakresu i formy leczenia zabiegowego zmniejsza także ryzyko nawrotu owrzodzenia żylnego już po jego wygojeniu.

W przypadku echoskleroterapii dużych naczyń oraz zabiegów systemem Flebogrif stosowane jest znieczulenie miejscowe z wykorzystanie podskórnie podawanej lidokainy. W przypadku niewielkich żylaków lub pajączków nie stosuje się żadnego znieczulenia.

W zabiegach termicznych (np. laser EVLT) stosowane jest znieczulenie miejscowe lidokainą oraz nasiękowe (tumesencja).

Leczenie miejscowe

Leczenie miejscowe wymaga indywidulnie zaplanowanego postępowania w zależności od lokalizacji, rozległości i głębokości zmian, obecności tkanek martwiczych, stanu zapalnego, wtórnej alergizacji skóry, chorób towarzyszących (np. cukrzyca, niewydolność serca) i stosowanych ogólnie leków (np. sterydów). Ważnym warunkiem procesu gojenia jest właściwe opracowanie (oczyszczenie) rany. Do tego procesu możemy stosować metody mechaniczne (czyli chirurgiczne) ale także biologicznie czynne. W naszym centrum medycznym specjalizujemy się w wykorzystywaniu larwoterapii do odpowiedniego oczyszczenia rany, co pozwala na bardzo dokładne i bezpieczne usunięcie martwych tkanek bez uszkodzenia tych zdrowych.

Właściwy dobór opatrunków w zależności od stan zaawansowania zmian i procesu gojenia jest niezwykle ważny. Każdy typ rany jak i etap jej gojenia charakteryzuje się innymi warunkami niezbędnymi do postępu leczenia, a właśnie specjalistyczne opatrunki mają za zadanie im go zapewnić.

Należy także pamiętać, że niezbywalnym warunkiem procesu gojenia ran są prawidłowe parametry laboratoryjne krwi jak morfologia krwi, poziom białka i albumin, cukru, hormonów tarczycy, co może wymagać suplementacji białka, żelaza i innych preparatów.

Ocena mikrobiologiczna ran i owrzodzeń w oparciu o wymaz z rany jest mało wiarygodna i najczęściej nie skuteczne w leczeniu. W wybranych przypadkach, kiedy bezwzględnie jest konieczna diagnostyka mikrobiologiczna pobiera się mały wycinek z rany i na jego podstawie wykonane badanie wraz z antybiogramem może stanowić wskazanie do celowanej antybiotykoterapii.

W przypadku ran powodujących znaczne dolegliwości bólowe zabiegi pielęgnacyjne ran oraz ich opracowanie może być  zastosowane znieczulenie miejscowe z wykorzystanie podskórnie podawanej lidokainy. Istnieje także możliwość wykonania opracowania rany w tzw. blokadzie obwodowej a w skrajnej sytuacji nawet zewnątrzoponowego (tzw. znieczulenie do kręgosłupa)

Najczęściej zadawane pytania

Czy rany pochodzenia żylnego można wyleczyć „tabletkami”?

Istnieje wiele suplementów diety oraz leków flebotropowych, czyli mających korzystnie wpływać na układ żylny, jednak duże badania kliniczne, w większości wypadków nie wykazały, aby produkty te skutecznie poprawiały funkcjonowanie naczyń żylnych i niwelowały niewydolność żylną. Jedynym wyjątkiem jest sulodeksyd, który obecnie jest rekomendowany jako element terapii skojarzonej w leczeniu owrzodzeń żylnych, ale samo stosowanie leku nie jest wystarczające do zagojenia tego typu ran.

Czy można wyleczyć żylaki?

Żylaki, to naczynia, które uległy nieodwracalnemu uszkodzeniu. Co do zasady nie można ich już uzdrowić. Istnieje natomiast szereg możliwości usuwania żylaków (skleroterapia, laseroterapia, zabiegi hybrydowe, miniflebaktomia, klejenie). Można natomiast z powodzeniem leczyć niewydolność żylną, gdy doszło jedynie do poszerzenia, ale nie uszkodzenia żył. Wówczas kluczowa jest odpowiednia aktywność fizyczna i kompresjoterapia .

Jakie są przeciwskazania (ograniczenia) leczenia zabiegowego żylaków?

Istnieje wiele metod leczenia zabiegowego żylaków, które z racji różnic mają różne przeciwwskazania. Przy wyborze metody leczenia trzeba uwzględnić stopień niewydolności, rozległość zmian naczyniowych, stan ogólny pacjenta (w tym schorzenia towarzyszące) oraz oczywiście oczekiwania pacjenta co do efektu końcowego czy też czasu rekonwalescencji. Niezwykle rzadko zdarza się, aby żadna z dostępnych metod nie mogła być zastosowana z racji na występujące przeciwwskazania.

Czy można usuwać żylaki gdy na nogach są rany?

Obecnie obecność aktywnych ran (owrzodzeń) kończyn dolnych nie jest przeciwwskazaniem do zabiegów małoinwazyjnych. Szczególnie rekomendowane są metody termiczne (laseroterapia) i mechaniczno-chemiczne (Flebogrif). Takie zabiegi pozwalają na szybsze wygojenie ran i zmniejszają ryzyko ich nawrotów.

Czy jest konieczne stosowanie kompresjoterapii?

Niestety, ale realnie nie ma możliwości prowadzenia skutecznego gojenia ran żylnych przy braku kompresjoterapii. Ten element jest nieodzowny do redukcji ilości zalegającej zużytej krwi w nogach, a bez jej usunięcia nie da się prawidłowo odżywić skóry i tkanki podskórnej tak, aby doprowadzić do ich regeneracji i wygojenia ran. Są różne wyroby kompresyjne – bandaże, pończochy/podkolanówki czy też złożone wyroby kompresyjne, które jeśli odpowiednio dobrane i dopasowane do pacjenta nie będą stwarzały dyskomfortu uniemożliwiającego normalne funkcjonowanie.

Czy po wygojeniu rany nadal muszę stosować kompresjoterapię?

Jeśli przyczyna nie została usunięta (tj. nie usunięto/zamknięto niewydolnych żył) to kontynuacja kompresjoterapii jest absolutnie konieczna, w przeciwnym razie może dojść do bardzo szybkiego nawrotu owrzodzenia żylnego. Jeśli wykonano odpowiednie zabiegi flebologiczne to czas, po którym można zaprzestać stosowania kompresjoterapii lub zredukować jej intensywność jest indywidualnie oceniany pomiędzy prowadzących lekarzem a pacjentem.

Jakie są najlepsze opatrunki do wyleczenia rany żylnej?

Proces gojenia ran jest wieloetapowy, a każdy z tych etapów charakteryzuje się innymi warunkami w których zachodzi gojenie. Tym samym nie ma jednego najlepszego opatrunku. Ważne, aby proces leczenia zaplanowała osoba posiadająca w tym zakresie odpowiednie doświadczenie, gdyż będzie potrafiła wykorzystywać odpowiednie opatrunki na odpowiednim etapie. Należy także pamiętać, że opatrunki są tylko jednym z elementów leczenia ran i same „plasterki” nie doprowadzą do zagojenia tak złożonych ran jak owrzodzenia żylne.

Tę usługę możesz umówić u specjalistów Ultramed:

Chcesz umówić wizytę on-line?

Sprawdź dostępność naszych specjalistów i umów wizytę za pośrednictwem systemu internetowego!